وبلاگ، صفار و چماق

زمانی که دوران مدرسه را طی می‌کردم، به کتک و بد و بیراه‌هایی که به خاطر موی سر و آستین‌کوتاه نصیبمان می‌شد عادت داشتم؛ هر چند تاسف‌بار، اما عجیب نبود. حدود چند ماه پس از پایان تحصیلات دبیرستان، به سربازی رفتم و آنجا بود که علت واقعی آن همه سخت‌گیری‌های دوران مدرسه را درک کردم. یادم هست یک بار فرمانده دوره آموزشی برایمان دلیل تراشیدن موی سر سربازان را گفت: «وقتی سرباز سرش را تراشید، دیگر مطیع می‌شود و هر چه به او می‌گویند انجام می‌دهد.» بعد هم اضافه کرد که شخصیت انسان وقتی مجبور می‌شود چهره‌اش را تغییر دهد، فرو می‌ریزد. انگیزه «یکسان سازی» به جز از ذهنیت ناظم برنمی‌خیزد، آن هم ناظمی که توجهی به تفاوت‌ها ندارد. ادامه مطلب ...

با نان و پنیر مشترک شوید تا مطالب آن برایتان ارسال شود (کلیک کنید)