سانسور
ذهنیت امروز ایرانیان را می‌توان ذهنیتی سانسورزده دانست. همواره هراسی از گفتن واقعیت، به‌ویژه آنجا که چیزی خلاف ایدئولوژی‌های رایج در جامعه باشد، ما را از پرداختن صریح به موضوع بازمی‌دارد. این ترسی است که در بسیاری از موارد نیز موجه جلوه می‌کند؛ محرومیت‌ها و مجازات‌هایی که شکنندگان محدودیت‌های ثبت‌شده و ثبت‌نشده بیان را انتظار می‌کشند، بارها خود را به فعالین اجتماعی نشان داده‌اند. اما این محدودیت‌ها که نباید شکسته شوند از کجا آمده‌اند؟ چرا در برخی سرزمین‌ها تا این حد پاس داشته می‌شوند و در جاهایی دیگر رنگ می‌بازند؟ آیا این محدودیت‌ها، که امروز آن‌ها را تحت عنوان سانسور می‌شناسیم، سهمی در سعادت بشر دارند؟
«سانسور عبارت است از نظارت و کنترل اطلاعات و ایده‌های رایج بین مردم یک جامعه. در عصر جدید، سانسور دربرگیرنده کتاب‌ها، نشریات، نمایش‌‌ها، فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی، اخبار و دیگر رسانه‌ها در راستای تحریف یا حذف مواردی است که گمان بر اعتراض- یا تحریک‌آمیز بودن آن‌ها می‌رود. این موارد نامطلوب، با عناوینی چون غیراخلاقی، خلاف اصول جامعه یا دین، اغتشاش برانگیز یا خیانتکارانه یا آسیب‌رسان به امنیت ملی، معرفی می‌شوند.» دانشنامه انکارتا (Encarta Encyclopedia) در مطلبی تحت عنوان Censorship سیر تاریخی سانسور را بررسی و انگیزه‌ها و واکنش‌های جامعه بشری را نسبت به این پدیده تشریح می‌کند. ادامه مطلب...
No comments:
Post a Comment