Tuesday, November 07, 2006

نامه‌هایی برای منجی

ایرانی‌های بسیاری منتظر آشوب جهانی هستند – و بازگشت منجی شیعیان

منبع: دی سایت

از: اولریش لادورنر


در نزدیکی شهر مقدس قم چاهی است که امام دوازدهم در سال 941 باید به آنجا رفته باشد. او مهدی نیز خوانده می‌شود، منجی عالم، که شیعیان انتظار او را می‌کشند. روزانه صدها نفر برای زیارت به اینجا می‌آیند، در جمعه‌ها تعداد به هزاران نفر می‌رسد. آن‌ها حاجات خود از مهدی را بر کاغذی نوشته و آن را از میان میله‌هایی که چاه را مسدود کرده است، در تاریکی می‌اندازند. برخی زائران صورت خود را به میله‌ها می‌فشارند و مدت‌ها به اعماق چشم می‌دوزند، مشتاق، پرامید و مخالف هر گونه استدلال. چاه چیزی بیش از یک سوراخ سیاه نیست که آرزوهای افراد را در سکوت به کام خود فرو می‌کشد – دست کم برای آن که مهدی را باور ندارد.

زائران طبیعتا به این امید زندگی می‌کنند، که مورد عنایت قرار گیرند. صورت‌ها و دست‌های آنان رنگ سبز درپوش چاه را برده است. اشتیاق آنان بسیار زیاد است. چاه جمکران، که نام این مکان است، یک زیارتگاه از نوعی است که مسیحیان هم دارند. هیچ چیز غیر عادی نیست، زمانی که بتوان از این دست، از فرهنگ عامیانه صحبت کرد. ادامه مطلب...

4 comments:

Anonymous said...

بزن باران که دین را دام کردند
شکار ختق و صید خام کردند
خدا بازیچه ای شد
که با آن کسب ننگ و دام کردند

Anonymous said...

اول درود
درست که این جا وبلاگت هست و هر وقت دوست داشتی می توانی بروزش کنی، اما آریو جان من هم از وقتی که خواننده حرف هایت شده ام ، حقی دارم و می توانم از تو بخواهم که بیشتر بنویسی.این طور نیست؟
دوست دارم بشنوم حرفهایت را. پس زیاد منتظر نگذار مارا. البته امیدوارم که سفری چیزی پیش آمده باشدو دلیل این ننوشتن ها خیر باشد؟
زیاده قربانت
یا حق

Anonymous said...

فهرست
وب
ایرانی:
نمابه ها

Anonymous said...

درود